معرفی کتاب؛ «فصل خاکستری»، استاد سیدضیاء مرتضوی
فصل خاکستری
مجموعه بیست مقاله درباره گفتمان هاشمی رفسنجانی
سیدضیاء مرتضوی
تهران – میراث اهل قلم
رقعی – 264 صفحه
مقاله ها بیشتر در واکنش به رویدادهای سال 1388 و پس از آن است و در نقد مخالفان و معارضان با آیت الله هاشمی و تقریر و تبیین دیگاهها و مواضع کلی ایشان نوشته شده است؛ زمانی که تنگ نظران زیاده طلب به نام بهار و مهرورزی سیاهی و دشمنی می آفریدند و فصلی خاکستری پدید آمد. بخشی نیز با نگاهی کلی در همان فضا و سیاق و هم راستا با گفتمان این شخصیت کم نظیر. مقالاتی چون:
🔻 فریاد مظلوم، فریادی مشروع
🔻 سیاست مروانی
🔻 نامه بی سلام!
🔻 چند پرسش از آیت الله مصباح
🔻 نسبت قانون اساسی با ولایت فقیه
🔻 مشروطه را با استخاره به توپ بستند
🔻 امیرالمومنین(ع) و اطاعت مشروط
🔻 اعتدال، شاخصی استوار
🔻 در فضل او کنند به هر موضعی حسد
🔻 تاریخ را بیش از این تحریف نکنید
کتاب فصل خاکستری مجموعه مقالات استاد سیدضیاء مرتضوی از اساتید دروس خارج حوزه علمیه قم است که از سال 1388، در نقد مخالفان و بلکه معارضان با آیتالله هاشمی رفسنجانی و در تقریر و تبیین دیدگاهها و مواضع کلی و موردی ایشان نوشته و منتشر کرده است.
این مجموعه شامل بیست مقاله از قبیل، فریاد مظلوم، فریادی مشروع، تاریخ را بیش از این تحریف نکنید، سیاست مروانی، نامه بیسلام، چند پرسش از آیتالله مصباح یزدی، سخنی با اعضای مجلس محترم خبرگان رهبری، حکومت علوی و شبیه سازیهای رایج، اعتدال، شاخصی استوار و آیتالله هاشمی رفسنجانی، انسانی خود ساخته و عالمی ربانی، میباشد.
نویسنده در مقدمه این کتاب مینویسد: «سخن گفتن از شخصیت هاشمی رفسنجانی از آن منظر که به واقع «شناسنامه انقلاب» است، دستکم از نگاه روحی و عاطفی، سنگینی ندارد؛ اما سخن گفتن از هجوم محنت و تهمت و تخریب و دشمنی و دشنام و ستم که در سالهایی چند و در فصلی خاکستری، به نام دین و به نام انقلاب اسلامی، اما در واقع برخاسته از حسادت و جهالت و فرصتطلبی و ریاستخواهی و انحصارطلبی و دورویی، بر آیتالله هاشمی رفسنجانی رفت و هنوز پایان نیافته است، دستکم از نگاه روحی و عاطفی آسان نبوده و نیست». ایشان در مقاله «سیاست مروانی» مینویسد: «گسترش هتک حرمت و تخریب اشخاص مورد احترام جامعه در سالهای اخیر به ویژه نسبت به شخصیتهایی که در شمار ارکان انقلاب و نظام اسلامی بوده و هستند و پیشینه آن همه خدمت به مردم و انقلاب و نظام را در کارنامه عمل خود دارند و در شمار یاران نزدیک حضرت امام خیمنی به ویژه در دوران غربت مبارزه بودهاند، مانند آنچه در سالها و هفتههای اخیر درباره جناب آیتالله هاشمی رفسنجانی یا شهید مظلوم آیتالله دکتر بهشتی شاهد بودیم و هستیم این گمان را تقویت میکند که گوبا برخی اشخاص و جریانها و محافل رسانهای «حیات سیاسی» و به سامان شدن «امور» خود را در هتک حرکت و مشوه ساختن چهره افراد و جریانهایی میدانند که آنان را مانع ماندگاری یا گسترش قدرت و نفوذ خود قلمداد میکنند.»
ایشان در مقاله «نامه بدون سلام» نیز مینویسد: «سلام کردن با زبان، یک سنت موکد اسلامی است و پاسخ به آن با شرایطی که فقها بر پایه ادله موجود شمردهاند واجب است. درباره آغاز نامه نگاری با سلام کردن، روایت ویژهای در دست نداریم و دست بالا این است که بر پایه برخی ادله عمومی یا ملاکات این سنت، گسترش آن به نامه نگاری مستحب یا مطلوب باشد اما هیچ فقیهی به وجوب آن فتوا نداده است»
استاد مرتضوی در مقاله «حکومت علوی و شبیهسازیهای رایج» آورده است: «یکی از دشواریها برای هدایتگران جامعه شبیه سازیهای تاریخی ناروا و ناقصی است که توسط اشخاص و جریانهای مختلف فکری، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی صورت میگیرد و تاریخ به نادرستی و به صورت منقطع و جزئینگرانه ابزار نقد و ارزیابی این فرد یا آن جریان میشود. با این کار، از یک سو چهره تاریخ و الگوهای آن در معرض تحریف و تخریب وجایجایی ذهنیتهای موجود درباره آن قرار میگیرد و ازسوی دیگر راه شبیهسازیهای ناقص و ناروا برای دیگران نیز هموار میگردد.»
این کتاب در 262 صفحه توسط انتشارات میراث اهل قلم تهران منتشر شده است.